Historia narodu żydowskiego rozpoczęła się około czterech tysięcy lat temu od patriarchów Abrahama, Izaaka i Jakuba-Izraela. Bóg wybrał ich potomków, naród Izraela, w celu wypełnienia konkretnej, szczególnej roli w losach świata.

Istota tego wybrania wyraża się – w służbie, która oznacza nie tylko wielki przywilej, ale i ogromną odpowiedzialność. I cała historia Izraela szła w parze z opozycją do tego narodu, aby naród nie wypełnił swojego przeznaczenia. U podstaw tego konfliktu leży zjawisko antysemityzmu.

Większość świeckich naukowców rozpatruje antysemityzm jako rodzaj ideologii w kontekście społeczno-gospodarczym i politycznym. Krótka Encyklopedia Żydowska definiuje antysemityzm jako ruch ideologiczny i polityczny skierowany przeciwko Żydom. Sam termin „antysemityzm” został wprowadzony pod koniec lat 70-tych XIX wieku, przez niemieckiego dziennikarza Wilhelma Marra, radykalnego antysemitę, który nazwał grupę swoich zwolenników „antysemicką ligą”. Początkowo ten termin wszedł do powszechnego użycia w Niemczech, a następnie w innych krajach. Przed sformułowaniem terminu „antysemityzm”przez pewien czas było w obiegu określenie „nienawiść do semitów”, jednak ostatecznie się nie przyjęło.

Analiza samego terminu „antysemityzm” z językowego punktu widzenia, biorąc pod uwagę zwłaszcza fakt, że termin został wprowadzony przez antysemitów, może dać ważne informacje na temat tego zjawiska. Zatem, przyrostek «-izm», w większości przypadków wskazuje na typowe zjawisko społeczne, lub zachowanie, albo jakąś ideologię, opierającą się na jednorodnym zestawie zasad (socjalizm, liberalizm, komunizm, i tak dalej). Sam fakt preferencji tego określenia, nad poprzedzającym go terminem „nienawiść do semitów”, podkreśla powszechność zjawiska. Naukowcy zwracają uwagę, że pojawienie się i szybkie rozpowszechnienie terminu «antysemityzm» stało się wyrazem nowego etapu w nienawiści do Żydów, związanego z połączeniem się w drugiej połowie XIX wieku judofobii i rasizmu. Apogeum tej nienawiści był Holokaust, podczas którego, w czasie II wojny światowej przez hitlerowców zostało fizycznie zgładzonych 6 milionów Żydów. Dlatego świeccy badacze uważają antysemityzm za formę wrogości wobec Żydów na pewnym określonym etapie historii, i identyfikują go w ideologicznych i politycznych ramach.

Jednak antysemityzm — to zjawisko, po pierwsze, istniejące od czasów starożytnych, a po drugie, nie socjologiczne, psychologiczne, ekonomiczne lub inne naturalnie wytłumaczalne zjawisko, a zjawisko duchowe. Jednym z głównych duchów zła i niegodziwości, który z przestworzy niebieskich atakuje ludzkie serca, rozum, wolę, życie, — to duch nienawiści w odniesieniu do Żydów, inaczej duch antysemityzmu. To starodawny duch, który prowadzi okrutną walkę nie tylko przeciwko Żydom, ale także przeciw wszystkim narodom, które wiedzą o Żydach. A za nim stoi sam inicjator wszelkiego zła na Ziemi – ojciec kłamstwa, morderca – szatan. On prowadzi walkę przeciw Żydom, począwszy od patriarchy narodu żydowskiego Abrama. Tak, szatan od samego początku usiłował zniweczyć ukształtowanie się narodu żydowskiego. W tą bitwę wciągnął najróżniejszych ludzi. Księga Rodzaju 12:16-20 opowiada historię o tym, jak egipski faraon wziął na swój dwór żonę Abrahama (wtedy jeszcze Abrama) — Saraj (przyszłą Sarę). Gdyby Sara została żoną albo nałożnicą faraona, nie wypełniłaby się Boża obietnica dana Abrahamowi, że będzie miał syna obietnicy. Jasnym Biblijnym przykładem polityki pełnego, fizycznego zgładzenia Żydów jest historia opisana w Księdze Estery. W każdej takiej historii Bóg stawał po stronie Swojego narodu, zadając klęskę tym ludziom, a nawet narodom, które czyniąc się narzędziem w rękach szatana, walczyli przeciw Żydom.

Antysemityzm – to nie tylko fizyczne prześladowanie, ucisk i zagłada Żydów. Jednym z przejawów antysemityzmu jest próba odciągnięcia i odwrócenia narodu żydowskiego od wiary z Boga Izraela. W Księdze Liczb, w rozdziałach 22-23 opisana jest historia proroka Bileama, którego najął król Moabu — Balak, aby Bileam przeklął Izrael. I choć Bileam, będący jeszcze wtedy Bożym prorokiem, nie zdołał przekląć Izraela, to nauczył Moabitów jak doprowadzić Izraela do rozpusty i bałwochwalstwa. (Liczb rozdział 25).

Jeśli w czasach starożytnych duch antysemityzmu działał pośród tych narodów, które były w najbliższym sąsiedztwie Izraela, to w obecnym czasie działa na całej Ziemi. Przy użyciu najróżniejszych środków, wliczając w to środki masowego przekazu, stara się otruć umysły ludzi na całym świecie. Większość osób, które wrogo odnoszą się do Żydów, nie ma ku temu żadnych logicznych, racjonalnych powodów. Wielu z nas zna rozpowszechnioną opinię na poziomie antysemityzmu „obyczajowego” : „Żydzi są skąpi, podstępni, przebiegli, trzeba się ich obawiać, wystrzegać, trzeba się przed nimi chronić, i należy podejmować wobec nich pewne kroki ostrożności. To się nie odnosi do moich własnych przyjaciół Żydów. Prawie wszyscy Żydzi, z którymi mam kontakt to dobrzy, wspaniali ludzie. Ale ogólnie Żydzi są źli.” I żadne fakty nie mogą przekonać tych, którzy wierzą w antysemicki mit. Jest on rozpowszechniony, wbudowany, utrwalony, w świadomości najróżniejszych ludzi, niezależnie od pochodzenia, wykształcenia, narodowości itd. Szczególnie jeśli w ten mit wierzyli ich ojcowie i dziadkowie.

Niestety, trzeba przyznać, że pod wpływem antysemityzmu znajdują się w różnym stopniu również kościoły chrześcijańskie. Wśród chrześcijan, być może najbardziej rozpowszechnioną formą antysemityzmu jest obojętność na los narodu żydowskiego, pomimo wiedzy o jego wybraniu i przeznaczeniu. Przebiegłość takiej formy antysemityzmu polega na tym, że jest ona ukryta, i otwiera życie Bożych dzieci na poważne porażki bez jakichkolwiek zewnętrznych, wyraźnych powodów.

Duchowa wojna przeciwko narodowi żydowskiemu, którą prowadzi szatan ze swoją armią, będzie się nasilać i nie ustąpi, aż do drugiego przyjścia Mesjasza. Stosunek do Żydów będzie mieć coraz większe znaczenie zarówno dla jednostki, jak i dla grup ludzi. A przy końcu czasów stanie się kluczowy dla kościołów, wyznań, denominacji, a nawet dla całych narodów. Wszechmogący Bóg będzie je sądził według tego, jak odnosiły się do Żydów. I jeżeli to się wypełni dla całych narodów, wielkich kościołów, to również wypełni się dla każdego oddzielnego człowieka.

źródło: http://kemokiev.org/trudnievoprosu/346-o-charakterze-i-r-d-ach-antysemityzmu

http://shalomwawa.org/o-charakterze-i-zrodlach-antysemityzmu/