Spółka Art-B działała 24 miesiące – 1989 (sierpień) do 1991 (sierpień), holding Art-B: ponad 3,000 firm w 50 krajach świata, w Warszawie: 13 biur, zatrudnienie w biurach Art-B: 500 osób, w tym 400 menadżerów, zatrudnionych w holdingu Art-B: ponad 150,000 osób, wartość zawartych kontraktów to ponad 1 miliarda USD, zagraniczni kontrahenci: 130 firm, obrót holdingu Art-B: 22,5 miliarda USD (za rok 1990-1991), aktywa: 120 mln USD (w drugim roku swojej działalności), zysk netto: 30 mln USD, podatek dochodowy na rzecz Skarbu Państwa: 12 mln USD (za 1990)

W kwietniu 1991 na prośbę ministra przemysłu Prof. Andrzeja Zawiślaka Art-B ratuje firmę URSUS przed bankructwem wykupując roczną produkcję traktorów, przekazując pieniądze na pensje dla ponad 100,000 pracowników. W lipcu 1991 w Ursusie, premier RP – Jan Krzysztof Bielecki spotyka Andrzeja Gąsiorowskiego – Wiceprezesa Art-B. Po tym spotkaniu premier stwierdza że Art-B to niebezpieczna grupa i wydaje decyzję o jej zlikwidowaniu “najpierw operacyjnie, a potem za pomocą wszelkich środków prawnych”. Uruchomiony resort UOPu szuka prawnych powodów rozpoczęcia operacji eksterminacji firmy. Rozpoczyna się nagonka.

Bagsik i Gąsiorowski przekazują 4 sierpnia 1991 w Hanowerze udziały spółki Art-B w zastaw na rzecz Banku BHK w Katowicach. Powodem jest prewencyjne przeciwdziałanie spowodowania szkody w BKH na skutek zaburzenia płynności firmy Art-B na kwotę 400 milionów PLN spowodowanej działaniami ministerstwa finansów. W umowie określono, iż BHK zwróci udziały jej pierwotnym właścicielom automatycznie po uzyskaniu z majątku Art-B kwoty 400 milionów PLN.

Dnia 6 sierpnia 1991 rozpoczyna się największa w historii III RP ogólnoświatowa operacja przeciw dwójce polskich obywateli: Bogusławowi Bagsikowi i Andrzejowi Gąsiorowskiemu – wtargnięciem jednostek służb specjalnych do siedzib firmy Art-B – z udziałem premiera RP, Prezydenta, służb specjalnych (polski wywiad, kontrwywiad, jednostki anty-terrorystyczne), wymiar sprawiedliwości, ministerstwo finansów, NBP. Polskie media stwarzają obraz powielany w milionach artykułów i programów TV przez następne 25 lat.

Pościg za prezesami rozpoczął się niemal natychmiast po ich wyjeździe. Już 16 sierpnia 1991 r, a więc na dzień przed przedstawieniem zarzutów prezesowi Art B, polski rząd prosi pomoc CIA, Brytyjczyków (MI6) i Izrael (Mossad) w ściganiu „aferzystów”.

Nikt nie zgłaszał popełnienie przestępstwa. Żaden bank nie zgłosił roszczeń. NBP wielokrotnie potwierdził iż nigdy nie był stroną poszkodowaną. Prokurator przedstawia zarzuty, jako głównym rzekome zagarnięcie “mienia społecznego” ogromnej wartości poprzez wyprowadzenie za pomocą finansowej operacji (tzw. “Oscylatora“)  z polskiego “systemu bankowego” kwoty ponad 400 milionów USD.

Z czasem biegli sądowi wykazują iż rzeczywista suma którą Art-B zarobiła to tylko 15 milionów PLN, z czego podatek 8 milionów  PLN pobrał Skarb Państwa. W procesie po 23 latach sąd zmienił kwalifikację prawną i prawomocnym wyrokiem uznał ten zarzut za pozbawiony zasad.

Powstaje nieformalny “komitet inkwizycyjny”. W jego składzie znalazł się wiceminister finansów Kawalec, pułkownik UOP Adam Dębiec, prokurator Radomski i przedstawiciel NBP. I oni formowali tę nową rzeczywistość. Nie było jakichkolwiek podstaw prawnych do powstania i działalności tej nieformalnej grupy zajmującej się eksterminacją jednej prywatnej firmy.

Decyzją NBP nadzorującego bank BHK, spółka Art-B zostaje postawiona w stan likwidacji. Z rekomendacji Prezesa NBP likwidatorem zostaje Jerzy Cyran, który w przeszłości pełnił funkcję wiceprezydenta Katowic (1981-1984), a w stanie wojennym był współodpowiedzialnym za masakrę górników w Kopalni Wujek. Bilans otwarcia likwidacji powstaje dopiero w dwa lata po jej rozpoczęciu, na bazie stopniowo i selektywnie uwalnianej przez UOP dokumentacji Art-B zarekwirowanej przez służby bezpieczeństwa w 1991.

Bagsik i Gąsiorowski wielokrotnie przedstawiają propozycje postępowania ugodowego, spłacenia ewentualnych roszczeń. Są one konsekwentnie torpedowane przez komitet inkwizycyjny. Prokurator Radomski wpływa na biegłych i likwidatora nakazując zmiany w opiniach i bilansie firmy, “by pasowały do koncepcji śledztwa”. UOP realizuje plan nagłaśniania “afery Art-B” w nieskończoność, przykrywając medialnie prowadzoną równolegle przez nich aferę FOZZ.

W 1993 roku Bagsik i Gasiorowski przedkładają na ręce Prezydenta RP Lecha Wałęsy propozycję przekazania w zastaw w dyspozycję polskiego rządu 50% udziałów w firmie PAZ – największej firmie energetycznej w Izraelu posiadającej obroty ponad 1 miliarda USD, kontrolującej 42% rynku energii w Izraelu. Prezes NBP odmawia, argumentując, iż izraelscy właściciele ustosunkowaliby by się do tej propozycji negatywnie. Zalecono odsprzedaż partnerom izraelskim udziały za kwotę 80 milionów USD. Dzisiejsza wartość firmy to ponad 1 miliard USD. Środki uzyskane z tej sprzedaży zostały przekazane za zgodą Bagsika i Gąsiorowskiego do Art-B.

Dzięki staraniom Gąsiorowskiego w 2015 roku Art-B odzyskała kolejne 260 mil PLN po 18 latach procesu odszkodowawczego w Izraelu. Likwidator Cyran przekazał swojemu pełnomocnikowi w Izraelu z tej kwoty ponad 80 milionów PLN. Bagsik i Gasiorowski zawiadomili prokuraturę o możliwości popełnienia przestępstwa. Prokuratura wszczęła śledztwo w tej sprawie.

Likwidacja firmy Art-B trwa 25 lat. Pomimo rabunkowej likwidacji, w jej wyniku odzyskano ponad 1 miliard PLN.